Doedoei!
Het was me al vaker opgevallen, maar vandaag hoorde ik het weer. Iemand nam afscheid met de woorden “doedoei!” Ik weet niet wanneer dit in ons taalgebruik is geslopen, maar ik vermoed dat het onbewust de Nederlandse equivalent of verbastering is geworden van “bye bye”. We spreken steeds vaker Engels, dus we zullen ook vaker woorden lenen.